Κάπου πίσω από τις «κουρτίνες» κρύβετε .. εκεί σε παραμονεύει …
Δεν σε νοιάζει που είναι εκεί .. τον αψηφάς ..
Συνεχίζεις …..
Ο «αδελφός» σου δίνει από το φως του .. κρατάει στα χεριά του την ζωή σου δεμένη με ένα «8αρι» και εσύ το ίδιο ….. είστε δεμένοι με τον ομφάλιο λώρο ..
Δεμένοι με την ζωή …
Συνεχίζεις και δεν σε πειράζει που όλα είναι τόσο ρευστά .. τόσο εύθραυστα …
Συνεχίζεις ..γιατί ???
Έτσι δεν πρέπει να είναι η ζωή ??
Μια πορεία στο άγνωστο….
Μια ελπίδα μέσα σου φωτεινή … οδηγός και προστάτης…..
Μια σκέψη και μια ανάμνηση από την 1/5/93
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου